SŁOWNIK TERMINÓW
HAŁAS
Hałasem nazywamy wszystkie niepożądane, nieprzyjemne, dokuczliwe i szkodliwe dźwięki; jako szkodliwy dla życia i zdrowia hałas jest uznawany za ważny czynnik decydujący o jakości środowiska.
CZĘSTOTLIWOŚĆ (f)
Odnosi się do zjawisk okresowych lub występujących cyklicznie, takich jak fala dźwiękowa. Częstotliwość takiego zjawiska określa ile razy powtarza się ono w ciągu jednej sekundy. Jednostką częstotliwości jest Hertz (Hz) odpowiadający 1 cyklowi na sekundę.
DŹWIĘK
Fala akustyczna rozchodząca się w ośrodku sprężystym lub wrażenie słuchowe wywołane tą falą. Przyjmuje się, że człowiek słyszy dźwięki o częstotliwościach od 16 Hz do 20 kHz. Drgania o mniejszej częstotliwości to infradźwięki, a o wyższej ultradźwięki. Fizycznymi aspektami dźwięków są: jego widmo, natężenie, długość trwania dźwięku i zmiany w czasie.
Skala dźwięku w odniesieniu do jego źródła
Skala dźwięku w odniesieniu do jego źródła
DECYBEL (dB)
Jest to logarytmiczna jednostka miary równa 1/10 bela. Decybel nie jest związany z żadną konkretną wielkością fizyczną. W akustyce określa wartość 10 logarytmów o podstawie 10 ze stosunku ciśnienia akustycznego wywołanego falą akustyczną do ciśnienia odniesienia.
POZIOM DŹWIĘKU
Dziesięciokrotny logarytm przy podstawie 10 stosunku kwadratu wartości skutecznej danego ciśnienia akustycznego do ciśnienia akustycznego odniesienia (20 µPa), uzyskany przy użyciu znormalizowanej charakterystyki częstotliwościowej i znormalizowanej charakterystyki czasowej . Poziom dźwięku jest wyrażany w decybelach (dB)
ROWNOWAŻNY POZIOM DŹWIĘKU A
Definicja równoważnego poziomu dźwięku jest następująca:
gdzie:
- pA(t) - przebieg ciśnienia akustycznego w czasie skorygowanego według charakterystyki częstotliwościowej A,
- p0 - ciśnienie odniesienia (2 • 10-5 Pa),
- T - czas dla którego określa się poziom równoważny.
Poziom równoważny jest powszechnie stosowany w większości krajów świata do oceny jakości akustycznej środowiska. Najczęściej jest on mierzony z zastosowaniem charakterystyki korekcyjnej A. Tak przeprowadzony pomiar dźwięku (hałasu) oznaczany jest symbolem LAeq i podawany w dB.
W skrócie: jest to taki zastępczy stały poziom dźwięku w czasie T, skorygowany wg charakterystyki częstotliwościowej A, który powoduje taki sam skutek energetyczny, co mierzony dowolnie zmienny dźwięk w tym samym czasie.
Równoważny poziom dźwięku określa uśrednianie w czasie energię akustyczną niesioną przez falę dźwiękową.
MAPA IMISYJNA
Mapa rozkładu poziomów hałasu emitowanego przez źródło.
MAPA EMISYJNA
Mapa charakteryzująca hałas emitowany z poszczególnych źródeł. Technicznie, jest to mapa rozkładu poziomu hałasu nie uwzględniająca ukształtowania terenu, budynków, tłumienności gruntu oraz innych obiektów stanowiących przeszkodę dla rozchodzenia się fali dźwiękowej.
MAPA WRAŻLIWOŚCI HAŁASOWEJ OBSZARÓW
Mapa przestawiająca rozkład dopuszczalnych poziomów hałasu na rozpatrywanym obszarze, w zależności od sposobu zagospodarowania terenu i jego funkcji, z odniesieniem do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub, w przypadku jego braku, do innych dokumentów planistycznych, w tym do opracowań ekofizjograficznych lub studiów zagospodarowania przestrzennego.
MAPA ZAGROŻEŃ HAŁASOWYCH
Mapa przedstawiająca przekroczenia dopuszczalnych poziomów dźwięku zwana czasem mapą konfliktów lub mapą różnicową. Mapę terenów zagrożonych hałasem należy sporządzać dla każdego ze źródeł oddzielnie.
MAPA WSKAŹNIKA M
Mapa przedstawiająca rozkład wskaźnika M. Zgodnie z § 7.1. pkt 3 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 października 2002 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinien odpowiadać program ochrony środowiska przed hałasem (Dz.U. Nr 179 poz. 1498) – kolejność realizacji zadań programu na terenach mieszkaniowych ustala się zaczynając od terenów o najwyższej wartości wskaźnika M do terenów o wartości wskaźnika M najniższej.
POZIOM LAeqD
Równoważny poziom dźwięku A dla pory dziennej (mierzony w godz. 6:00-22:00dla jednej doby w roku) wyrażony w dB.
POZIOM LAeqN
Równoważny poziom dźwięku A dla pory nocnej (mierzony w godz. 22:00 - 6:00dla jednej doby w roku) wyrażony w dB.
LDWN
Wskaźnik długookresowy wyrażony średnim poziomem dźwięku A w decybelach (dB), wyznaczony w ciągu wszystkich dób w roku, z uwzględnieniem pory dnia (rozumianej jako przedział czasu od godz. 6:00 do godz. 18:00), pory wieczoru (rozumianej jako przedział czasu od godz. 18:00 do godz. 22:00) oraz pory nocy (rozumianej jako przedział czasu od godz. 22:00 do godz. 6:00):
gdzie:
- LD – długookresowy średni poziom dźwięku A, wyznaczany zgodnie z normą ISO 1996-2:1987, w ciągu wszystkich okresów dziennych w ciągu roku rozumianych jako przedział czasu od godz. 6:00 do godz. 18:00,
- LW – długookresowy średni poziom dźwięku A, wyznaczany zgodnie z normą ISO 1996-2:1987, w ciągu wszystkich okresów wieczornych w ciągu roku rozumianych jako przedział czasu od godz. 18:00 do godz. 22:00,
- LN – długookresowy średni poziom dźwięku A, wyznaczany, zgodnie z normą ISO 1996-2:1987, w ciągu wszystkich okresów nocnych w ciągu roku rozumianych jako przedział czasu od godz. 22:00 do godz. 6:00.
Wskaźniki hałasu LDWN i LN mają zastosowanie dla prowadzenia długookresowej polityki w zakresie ochrony środowiska (m.in. dla tworzenia map akustycznych) w odróżnieniu do wskaźników (poziomów) LAeqD i LAeqN , które służą do ustalenia i kontroli warunków korzystania ze środowiska w odniesieniu do jednej doby.